Zondag 2 februari. Strahan naar Cradle Moutain.

Na een rustige nacht (geen regen gehoord) werden we vol goede moed, dat het allemaal wel mee zou vallen met de weersverwachtingen, wakker.

We vertrekken op tijd naar Zeehan voor een korte wandeling door de stray tunnel. Onderweg wordt ons duidelijk gemaakt wat te verwachten als je een rainforest doorkruist. Namelijk lots of... indeed ... rain.  we komen in de stromende regen in Zeehan aan en besluiten toch de afrit naar de spray tunnel te nemen. De weg werd als maar smaller en dan kom je op een punt dat je je afvraagt of je wel op de juiste weg zit. Je bent dan echter niet meer in staat om de 7m lange sleurhut te keren dus dan maar voorzichtig door en zien waar het schip strandt🤔. Uiteindelijk verandert het wegdek weer in asfalt en kom je zowaar bij een parkeerplaats uit. Tja en dan regent het nog steeds. Sterker nog het ging nog een stukkie harder🤔. De ingang van de tunnel lag op 20m van de parkeerplaats dus ja dan trotseer je de druppels, trekt je regenjas aan en gaan. Die 100m lange donkere tunnel was toch goed voor onze ochtendhike. Als je hem heen en weer doet levert dat al gauw een exercise op.

Konden de voorgenomen hike van 8km ook hier doen maar dat zou na 40 heenenweertjes toch gaan vervelen😉.

Dus verder gereden naar Rosebery maar moesten natuurlijk eerst weer de uitdagende weg terug nemen. Was echt een 4x4 track dus..

In Rosebery was niks open, dus door naar Tullah voor onze koffie. En wat denkt je, het zonnetje kwam door. Na de  koffie zijn we doorgereden naar onze geboekte camping in Cradle Mountain. Hier zullen we 2 nachten verblijven maar onderweg tipt onze termometer 8,5° aan en twijfelen we hard of je het maar bij 1 nacht moeten laten. Daarbij komt dat er morgen sneeuw wordt verwacht. Bizar dat je de winter in Nederland achter je laat, waar mogelijk nog geen sneeuw is gevallen, om dan in hoog zomer Tasmanië de eerste sneeuw van 2020 te mogen ervaren😉. We kunnen niet geloven dat het 2 dagen geleden was dat het met 38° gewoon te warm was om een wandeling te maken. 

Maar deze temperatuur biedt perspectieven voor onze voorgenomen hikes.

Hier in Cradle Mountain is het een  walhalla voor de wandelaar. Nu maar hopen dat de regen zich gedeisd houdt 😉. We zijn bij het visitors centre langs geweest en onze bustickets opgehaald waarmee we het park in kunnen. We nemen ons voor om bij Ronny Creek uit te stappen en vandaar de Cradle Valley Boardwalk te doen. Walk along the boardwalk as it meanders beside Dove River, with views of Cradle Mountain on this journey. We zijn benieuwd.Besloten om de bus te nemen tot het eindpunt 'Dove Lake'. Het giet maar op het moment dat de bus stopt lijkt het weer droog te zijn. Ach een paar spetters die kunnen we hebben, dus starten we met de wandeling naar Ronny Creek via Lake Lila. Volgens de informatie borden een uurtje lopen. Het is best koud dus met onze donzen jassen onder de regenjassen beginnen we aan de wandeling. Na nog geen 300m lopen komen we erachter dat het hard waait, recht op onze snuit en dan komt daar nog even een striemende regen bij die je doet verlangen nooit aan deze hike te zijn begonnen. Het water is ijskoud en al snel is onze wandelbroek (geen regenbroek, want die hebben we niet mee) zeiknat. Maar ach kou is een emotie en ....

Na een kleine 500m stopt het zowaar met hard regenen en lopen we ineens redelijk uit de wind. Op dat moment zeg je dan tegen elkaar: "fijn hè dat we toch gegaan zijn".

Als dan ook het zonnetje nog gaat schijnen zijn we weer helemaal in ons element. Tijd om te genieten van deze prachtige omgeving en op het laatste stukje zien we als bonus onze eerste levende wombat.

Wat een mooi beest en wat zijn ze groot.

Bij Ronny Creek goot het weer en besloten we de goden niet langer te verzoeken. Direct op de bus gestapt, ook al ging die de verkeerde kant op maar beter in een verwarmde bus opdrogen dan in een hokje in de kou staan blauwbekken. Aangezien de bussen toch een rondje rijden komen we toch waar we wezen moeten.

We besluiten uit te stappen voor een drankje bij de lodge om vandaar onze camper weer op te zoeken. Eenmaal binnen de verwarming aan gezet. Wat een luxe😊 en binnen 10 minuten krijgen we bezoek van een Wallaby. Een geslaagde dag die we niet hadden willen missen. Nu maar hopen dat er wat sneeuw blijft liggen morgenvroeg. Lijkt me leuk voor de foto's.