Zaterdag 1 februari. Strahan

Vandaag staat in het teken van world heritage cruises.

We waren vroeg wakker en moesten de regen trotseren voor onze warme douche. Het heeft de hele nacht geregend met een flinke plas rond onze campervan tot gevolg maar echt losgebarsten is het weer hier gisteren niet. Je verwacht wel donder en bliksem als het zo afkoelt maar het ging hier heel geleidelijk zonder geluid en licht effecten😉

We waren voor 8u bij de boot en dat was dus veel te vroeg. Het kantoor was nog niet eens open. Gelukkig konden we overdekt buiten zitten wachten. Het weer zag er grijs uit met een graad of 15. Nu maar hopen dat we wat te zien krijgen vandaag. Hebben in ieder geval een regenjas bij ons😉. 08:30u boarding time. We worden netjes naar onze stoelen begeleid (137+138). Neus in de vaarrichting en aan een gigantisch groot raam. Zou toch geweldig zijn als je in een vliegtuig ook zoveel van buiten zou kunnen zien.

De scipper brengt ons door Hells gates en we krijgen een goede indruk hoe het moet zijn geweest om hier als eerste bezoekers je weg te vinden. Ruim 120 jaar geleden ging het er toch echt anders aan toe in de scheepvaart. Binnen de natuurlijke haven vinden we veel fishfarms. Hier wordt zalm en sea trout (regenboog forel) gekweekt. Het is hier big business. 

Onze volgende stop is Sarah Island waar we deskundig en met humor worden rondgeleid. 12 jaar (1822-1834) diende dit eiland als strafkamp waar de veroordeelden aan het werk werden gesteld om hout te kappen en boten te bouwen. Moet dus een ware hel voor ze zijn geweest. 

Na deze wandeling werd een vers klaargemaakte lunch geserveerd.

Vervolgens voeren we 12km de Gordon river op om daar een rondje door het regenwoud te lopen. Prachtig maar beoordeel dit gerust zelf.

Rond half 2 vervolgen we stroomafwaarts onze trip terug naar Strahan. Waar we rond 3u worden afgezet bij de houtzagerij. We zijn veel wijzer geworden van de oudsten van Tasmanië, de huon pines. Deze boom groeit 1mm in diameter per jaar en kan duizenden jaren oud worden zolang hij niet wordt gekapt. Dat laatste is waar het 200 jaar geleden allemaal  om draaide hier in Strahan. Het hout van de Huon pine bevat een speciale olie waardoor het hout niet kan rotten. Ideaal voor het bouwen van schepen. Gelukkig is het nu een beschermde boom en zijn ze niet allemaal  gesneuveld. Overigens gezien de hoeveelheid regendagen (300) per jaar is in de leefomgeving van deze giant trees al duizenden jaren geen brand geweest😉. We zijn hier duidelijk in een rainforest. 

Al met al zijn we zeer tevreden over dit uitstapje. Daarbij zijn we weer gezegend met het weer. De regenjas hebben we niet nodig gehad😉. 

Aansluitend hebben we nog even de benen gestrekt naar een waterval (Hogarth Falls). Lekker hoor vakantie vieren😊

Na al deze activiteiten terug naar onze camping voor een 2e nacht. Morgen rijden we verder naar cradle mountain.