Vrijdag 31 januari. Lake St. Clair > Strahan.

Vandaag vroeg op en richting Strahan gereden via de ons zo vertrouwde A10. Nou dat bleek toch echt een hele andere A10 dan wij gewend zijn. We hebben anderhalf uur gereden door een weelderig natuurgebied zonder maar een huis tegen te komen en blijkbaar zijn we een van de weinigen die het rondje via Strahan rechtsom doen want we zijn maar 1x ingehaald en... bij aankomst op onze tussenstop bleek dat we niet vooraan in een file reden😉.

Onze aangeraden tussenstop was Queenstown.

Niet te vergelijken met de naamsgenoot in Nw. Zealand. Het bleek een oud verlaten western stadje waar de trein vanaf Strahan naartoe rijdt. Een trein uit de oude tijd. Mogelijk dat deze trein, die zijn/haar passagiers hier gelegenheid  geeft om uit te stappen voor de terugreis wordt aangevangen, voor een groot deel van het bestaansrecht verantwoordelijk is. Verder ziet het er maar troosteloos uitt Maar we hebben er wel een koffie plekje gevonden. Inmiddels was de temperatuur opgelopen tot boven de 30° en het is nog geen 11:00u.

Na de koffie door naar Strahan waar we direct hebben geïnformeerd voor een boat cruise. We hoopten nog deze middag mee te kunnen maar die vlieger ging niet op dus het idee om tijdens het heetst van deze dag op het water te zitten werd vervangen door een wandeling naar het water maar 38° is echt niet lekker meer. 

We zijn dus maar naar de camping gereden en hebben weer een plekje voor de airco gevonden. Nu liggen we lekker in de "koelte" te internetten. 

Vanavond rond 21u moet het hier losbarsten. De verwachting voor morgen is volgens de dame bij de boot cruise redelijk dus hebben we besloten om morgen om 08:30u in te checken voor de cruise langs de Gorden river. Dit tochtje gaat ons de hele dag bezig houden.

Tasmanië heeft een geschiedenis van doem en bederf. Zo zullen we tijdens ons boottochtje eerst langs Hells Gates varen waar vroeger de veroordeelden passeerden onderweg naar the hell on earth van Sarah Island.